بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با مکمل گیری ویتامین D بر مقادیر BMI زنان جوان دارای اضافه وزن
Publish place: The First National Conference on the Accomplishments of Sports Science and Health PNU
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 516
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ASSH01_053
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
Abstract:
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی به همراه مکمل گیری ویتامین D، بر مقادیر BMI زنان جوان دارای اضافه وزن می باشد. این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده و به منظور انجام آن، 36 زن جوان دارای اضافه وزن به طور تصادفی انتخاب و به سه گروه، (دو گروه آن تجربی و یک گروه کنترل) هر گروه 12نفر تقسیم شدند. گروه تجربی اول با ویژگی های بدنی (میزان ویتامینD 16/51 ± 23/86) و ( شاخص توده بدنی 3/79±25/35)، برنامه تمرین هوازی را به مدت 8 هفته انجام دادند. گروه تجربی دوم با ویژگی های بدنی (میزان ویتامین D 19/24± 46/44) و (شاخص توده بدنی 3/79105± 28/62)، علاوه بر برنامه تمرین هوازی از مکمل ویتامینD نیز استفاده نمودند. در حالی که گروه کنترل با ویژگی های بدنی(میزان ویتامینD 22/89 ±56/47) و ( شاخص توده بدنی 3/16 ± 31/88)، هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پیگیری شدند. به منظور سنجش میزان ویتامین D نمونه خونی طی دو مرحله و در حالت ناشتا ، 24 ساعت قبل از اولین تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین تمرینات در آزمایشگاه گرفته شد. جهت اندازه گیری ) شاخص توده بدنی BMI وزن (کیلوگرم) بر مجذور قد (متر) تقسیم گردید. تمرین هوازی شامل دویدن روی نوار گردان برای 20 دقیقه در 60 تا 70% اکسیژن مصرفی تنظیم گردید. جهت مقایسه ی درون گروهی و بررسی میزان تاثیر(باگروه کنترل) از آزمون تی هم بسته و آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد که در آزمون فرض برای مقادیر BMI آماره ی F=236/733 در سطح 0/05 معنی دار است (P=0/001) و مجذور اتا (اندازه اثر) 0/383 می باشد که نشان دهنده ی شدت بالای اثرگذاری مراحل پیش آزمون و پس آزمون است. بنابراین احتمالا انجام هشت هفته تمرین هوازی با مکمل گیری ویتامین D برکاهش BMI زنان دارای اضافه وزن تاثیر بسزایی دارد. لذا جهت کاهش توده بدنی زنان جوان دارای اضافه وزن، تمرینات هوازی به همراه مصرف ویتامینD پیشنهاد می گردد.
Keywords:
Authors
پریسا امید
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی گرایش تغذیه دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
جمشید بنایی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد