رابطه بین هوش معنوی با خودکارآمدی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و ابعاد آن با خودکارآمدی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز بود. جامعه آماری این تحقیق شامل2000 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران می باشد. تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران 322 نفر برآورد شد که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش معنوی کینگ (2008)، خودکارآمدی شرر (1982) استفاده شد. داده های پژوهش با روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مولفه های هوش معنوی؛ تفکر وجودی (r=0/64)، معناداری شخصی (r=0/59)، آگاهی تعالی (r=0/68) و هوشیاری (r=0/87) با خودکارآمدی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز رابطه معنی داری دارند. تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که حدود 28 درصد واریانس مربوط به خودکارآمدی توسط مولفه های هوش معنوی تفکر وجودی، معناداری شخصی، آگاهی تعالی و هوشیاری تبیین می شود. این نتایج ضمن همسویی با یافته های پژوهشی دیگر، حاکی از این است که با کاهش میزان هوش معنوی سطح خودکارآمدی دانشجویان تربیت بدنی کاهش و با افزایش میزان هوش معنوی سطح خودکارآمدی دانشجویان تربیت بدنی افزایش می یابد.

Keywords:

هوش معنوی , خودکارآمدی , دانشجویان تربیت بدنی