تعیین نواحی مستعد توسعه شکستگیهای کششی در مخازن هیدروکربوری تاقدیسی بر اساس میزان تغییرات خمش ساختمان مخزن (مطالعه موردی: مخازن آسماری و بنگستان میدان نفتی بی بی حکیمه)

در این مطالعه با هدف تعیین نواحی مستعد در توسعه شکستگیهای کششی، به بررسی میزان تغییرات خمش عرضی و طولی مخازن آسماری و بنگستان در میدان نفتی بیبیحکیمه، که یکی از بزرگترین میادین نفتی جنوب باختری ایران می باشد، پرداخته شده است. مخازن آسماری و بنگستان در این میدان، بر اساس خصوصیات پتروفیزیکی و سنگ- شناختی به ترتیب به چهار و نه زون مختلف تقسیم شدهاند. با مشتق گیری ریاضی از نقشه های ساختمانی زیر سطحی، نقشه های مشتق اول و دوم برای هر مخزن تهیه شده و نواحی دارای حداکثر خمش و شیب به عنوان نواحی مستعد در توسعه شکستگی های کششی شناخته شده است. با استفاده از روش تحلیلی دایره محاطی نیز نواحی دارای حداکثر خمش ناشی از چین خوردگی(خمش عرضی)مستعد گسترش شکستگی های کششی شناخته شده اند.همچنین با بازسازی محور اولیه ساختار (محور قبل از خمش طولی) و مقایسه آن با محور کنونی که با ترسیم خطگذرا از نقاط دارای حداکثر خمش عرضی بر روی نقشه حاصل از روش دایره محاطی به دست آمده است، میزان و جهت جابجایی محور کنونی از حالت اولیه مشخص شده است.محدوده های جابجا شده نواحی مستعد در توسعه شکستگی های کششی، ناشی از خمش محوری (طولی) ساختار را نشان می دهند.