معیارها و انذیشه های طراحی معماری بناهای آرامگاهی (آرامگاه بوعلی سینا و نادر شاه افشار) از نظرگاه هوشنگ سیحون

اصولا بناهای یادبود که خاطره افراد برجسته و با شخصیت را زنده می دارد همیشه در میان مردم جهان بوده و هست، و یک نوع قدردانی از گذشتگان و تشویق برای آیندگان در آن کار نهفته است، وجود این گونه بناها یک سند تاریخی بر وجود این شخصیت ها و برنامه و تاریخشان است، می توان گفت که تاثیر یکپارچه فرهنگ ایرانی در دوره های مختلف یکی از دلایل این تداوم سنت هاست. اهمیت معماری آرامگاهی مرهون ارتباط تنگاتنگ با فرهنگ عامه است. این گونه معماری ارتباط مستقیم با جهان بینی ایدیولوژی و اقتصاد جامعه خود دارد. توجه به معماری آرامگاهی را می توان معلول دو عامل: حب ذات و اعتقاد به جهان بعد از مرگو در دوره های بعد ارادت و علاقه دوستداران شخص متوفی دانست. در مورد ارادت و علاقه شخص متوفی هیچ سنت آرامگاهی را همچون ایران نمی توان یافت که از چنین عمر دراز و مقبولیت عامه برخوردار باشد که همچنان بعد از سالیان دراز پابرجاست. در این خصوص می توان بنای آرامگاه بوعلی در همدان و نیز آرامگاه نادرشاه افشار را از زبان استاد سیحون با بررسی اندیشه های ایشان، علت، طرز تفکر و نحوه ساخت این بناها، یاد نمود. در این مقاله سعی شده است تا با روش بررسی تطبیقی نقش و تاثیر این فرهنگ کهن، در طراحی های آرامگاه بوعلی سینای همدان و نیز مقبره نادرشاه با توجه به تاریخ بناهای آرامگاهی در ایران مورد بررسی و پژوهش قرار بدهیم.

Keywords:

اندیشه های طراحی , معماری آرامگاهی , آرامگاه بوعلی , مقبره نادرشاه , هوشنگ سیحون