یافته های میان مدت از برنامه بلند مدت بهنژادی تمشک سیاه در مازندران

تمشک سیاه از جمله ریز میوه هایی است که به دلیل محتوای آنتی اکسیدانتی بالا در بخش سلامت غذایی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. کشت وکار تجاری تمشک در دنیا روبه افزایش است، اما در ایران با وجود سابقه دیرین در برداشت تمشک وحشی از طبیعت تحقیقات و توسعه چندانی در این زمینه انجام نشده است. به همین منظور برنامه بلند مدت بهنژادی و به زراعی تمشک مد نظر قرار داده شد. ابتدا نیاز ها واولویت های برداشت کنندگان و فراوری کنندگان تمشک بصورت علمی سنجیده شد. سپس طی تحقیق میدانی در مناطق مختلف استعداد ژرم پلاسم تمشک سیاه مازندران بررسی، انتخاب و جمع آوری گردید. در کنار نمونه های وحشی نسبت به جمع آوری ارقام وارداتی خاردار و بی خار تمشک سیاه موجود در منطقه شمال کشور در قالب ایجاد کلکسیون تمشک سیاه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری نیز اقدام شد. نتایج نشان داد نظرسنجی شدگان طیف گسترده ای از افراد را شامل می شدند. صفات مربوط به نحوه رشد بوته ، کیفیت و کمیت حبه ها بیشترین میانگین را به خود اختصاص دادند. نمونه های وحشی مربوط به منطقه قایمشهر با وجود قرار داشتن در یک منطقه با یکدیگردر زمینه صفات مورفولوژی تفاوت نشان داده و در دسته های جداگانه قرار گرفتند که موید وجود تنوع در بین ژنوتیپ های مورد استفاده افراد محلی برای تمشک چینی می باشد. از نتایج ارزیابی ها در کلکسیون نیز می توان به تمایز سه رقم تمشک سیاه خاردار وارداتی و همچنین امکان شناسایی گونه گیاهشناسی نمونه های وحشی اشاره نمود.

Keywords:

تمشک وحشی , ارقام وارداتی , نیازسنجی , تنوع , کلکسیون