بررسی اثرات تاریخ انتقال سوخچه بر واکنش های فیزیولوژیک ژنوتیپ های پیاز در منطقه بهبهان

به منظور مطالعه اثرات تاریخ انتقال سوخچه بر واکنش های فیزیولوژیک ژنوتیپ های پیاز در منطقه بهبهان آزمایشی به مدت دو سال زراعی 1391-93 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان انجام گرقت. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی عبارت بودند از چهار ژنوتیپ: پیاز اصلاح شده بهبهان، توده محلی رامهرمز، ارقام پریماورا و تگزاس ارلی گرانو و سه تاریخ انتقال: اول مهر، پانزده مهر و اول آبان ماه. به منظور تولید سوخچه بذور در اوایل فروردین ماه با تراکم 10-12 گرم در کرت هایی به ابعاد یک متر مربع کشت و سوخچه ها در اوایل تیر ماه برداشت شدند. تاریخ تشکیل سوخ به روش نسبت تشکیل سوخ و مجموع تجمعی تخمین زده شد. سوخ از تاریخ 30 دی با طول روز 10 ساعت و 32 دقیقه تا 16 اسفند با طول روز 11 ساعت و 45 دقیقه تشکیل گردید در کلیه تاریخ انتقال های مورد بررسی در رقم پریماورا سوخ زودتر تشکیل شد. بیشترین درصد بولتینگ و دو قلویی در تاریخ انتقال اول مهر مشاهده گردید و با به تعویق افتادن تاریخ انتقال درصد بولتینگ و دوقلویی کاهش یافت. کمترین درصد بولتینگ و دو قلویی به رقم پریماورا مربوط بود. میزان بولتینگ و دوقلویی در ژنوتیپ های بومی در سطح 1%از ارقام وارداتی (پریماورا و تگزاس ارلی گرانو) بیشتر بود

Keywords:

پیاز , تاریخ انتقال , سوخچه , ژنوتیپ , فیزیولوژیک