تاثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی و زمان محلول پاشی بر خصوصیات کمی و کیفی آلو Prunus sp

آلو یکی از میوه های هسته دار مهم مناطق معتدله است و از نظر اقتصادی پس از هلو در درجه ی دوم اهمیت در جهان قرار دارد. به منظور بررسی تاثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی و زمان برداشت مطالعه ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلو ک های کامل تصادفی با 14 تیمار، نفتالین استیک اسید در 3 سطح 10و20و30 پی پی ام، کارباریل در سه سطح 1000و1500و2000 پی پی ام و شاهد در دو زمان 18و25 روز بعد از تمام گل، در چهار تکرارو مجموعا 56 پلات انجام شد. هر پلات آزمایشی شامل یک درخت بودکه جداگانه و با غلظت و زمان مورد نظر تیمار شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد اثر سطوح مختلف غلظت تنظیم کننده های رشد گیاهی در سطح یک درصد آماری معنیدار شد و تیمارهای P3تاP7 نسبت به تیمارهای P1وP2 از برتری معنی داری برخوردار بودند. همچنین نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر متقابل سطوح مختلف غلظت تنظیم کننده های رشد گیاهی و زمان انجام تیمار روی قطر میوه در سطح یک درصد آماری معنی دار است

Keywords:

آلو , نفتالین استیک اسید , کارباریل , قطر میوه , عملکرد