بررسی روش های مختلف آموزشی بر افزایش خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت در ایران

دیابت گروهی ناهمگن از بیماری های سوخت و ساز است که مشخصه ی آن ها افزایش مزمن قند خون و نوعی اختلال در سوخت و ساز کربوهیدرات، چربی و پروتیین ها است که در نتیجه ی آن نقایص در ترشح انسولین و یا عمل انسولین ایجاد می شود.(1) این بیماری مزمن اگر چه کشنده نیست ولی میتواند به ناتوانی های احتمالی دایمی منجر شود.(2) رتینوپاتی، نوروپاتی، نفروپاتی، زخم پای دیابتی و قطع عضو از مهم ترین عوارض این بیماری هستند.(3) دیابت هم اکنون به عنوان یکی از نگرانی های سلامت عمومی در قرن 21و پنجمین دلیل اصلی مرگ است.(4)کشور ما هم به عنوان یکی از کشور های خاورمیانه از این مشکل متاثر بوده و با توجه به روند رشد تعداد جمعیت سالمندان در ایران انتظار میرود که این بیماری به سرعت درحال افزایش باشد. شیوع دیابت تشخیص داده شده برای افراد بالای 30 سال 7.3 درصد تخمین زده می شود از طرفی این مشکل نه تنها بزرگسالان مسن بلکه بزرگسالان جوان و حتی نوجوانان را نیز در گیر و هزینه های مالی، روانی و اجتماعی بر فرد، خانواده و جامعه تحمیل می کند.(5)به طوری که بر آورد شده در حال حاضر در سال بار مالی ناشی از دیابت 900 ملیارد تومان می باشد که این میزان هزینه ی مستقیم دارویی است. در ایران 16 درصد هزینه بیمارستانی به بیماران مبتلا به دیابت مربوط است و هزینه معالجه یک بیمار مبتلا به دیابت در مدت یک ماه 80 هزار تومان است و در صورتی که دیابت همراه با عوارض باشد این مخارج به 5 برابر افزایش می یابد. (6)