مدیریت منابع آب به منظور بهینه سازی چند عاملی در دشت نجف آباد با روش NSGA-II

امروزه مسیله تخصیص منابع آب یکی از چالش های مهم در حیطه مدیریت منابع آبی است. در این راستا، مدل های ریاضی متعددی جهت رفع مسایل مربوط به مدیریت منابع آب مورد استفاده قرار می گیرند. در مطالعه حاضر به منظور تخصیص بهینه منابع آب سطحی و زیرزمینی در بخش کشاورزی و همچنین تعیین الگوی کشت بهینه که منجر به حداکثر سود برای کشاورزان دو منطقه بالادست و پایین دست رودخانه زاینده رود در دشت نجف آباد شود، از مدل NSGA-II ، داده های آماری سال 90-1389 و GIS استفاده شد. نتایج نشان داد، الگوی بهینه کشت و تخصیص بهینه منابع آب موجود (منابع آب زیرزمینی موجود در هر منطقه و منابع آب سطحی مشترک) باعث متعادل شدن شاخص کارایی نسبت سود به آب مصرفی برای هر دو کشاورز می شود و می تواند در رفع مناقشات آبی منطقه تاثیر بسزایی داشته باشد.

Keywords:

تخصیص بهینه منابع آب , NSGA-II , الگوی کشت , دشت نجف آباد