ارزیابی شاخص های گیاهی و خاک برای طبقه بندی اراضی شور منطقه نیشابور با استفاده از تصاویر ماهواره ای +ETM

درتحقیق حاضر امکان استفاده از نسبتهای باندی (شاخص های گیاهی) برای طبقه بندی ارضی می شودمورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از داده های ماهوارهای لندست +ETM مربوط به 10 جولای سال 2002 استفاده گردید. منطقه مورد مظالعه در استان خراسان رضوی و در بخشی از دشت نیشابور واقه شده است. پس از ببرسی تصاویر ماهواره ای به لحاظ تصحیحات اولیه و رادیومتری از عمق 10-0 سانتی متری خاک برداشت و موقعیت جغرافیایی کلیه نقط توسط GPS ثبت شد و در مجموع 39 نمونه خاک به آزمایشگاه خاک شناسی منتقل گردید. پارامترهایی نظیرPH,EC یون هایی نظیر کلسیم منیزیم کربنات بی کربنات و کلر طبق روش های استاندارد اندازه گیری شدند. با تعیین موقعیت نمونه ها بر روی تصویر اقدام به استخراج هر یک از مقادیر روشنایی (DN) گردید. نتایج نشان داد که ضرائب رگرسیونی بدست آمده برای باندهای اصلی و ترکیبی بسیار پایین است اما نشانگر این موضوع است که استفاده از باندهای ترکیبی باعث افزایش ضریب رگرسیون در معاملات نسبت به باندهای اصلی خواهد شد. هم چنین هنگامی که آنالیزهای آماری محدود به داده هایی با EC بالا گردد ضرائب رگرسیونی نسبت به حالتی کهکل نمونه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد افزایش می یابد. درمجموع به دلیل ضرائب رگرسیونی بسیار پایین میان ارزش رقومی استخراج شده از باندهای اصلی و شاخص های گیاهی و EC حاک ها امکان طبقه بندی تصویر ماهواره ای بر اساس یک مدل رگرسیونی مناسب وجود ندارد ئ این ضرائب جهت انجام طبقه بندی تصویر کافی نمی باشند.

Keywords:

شاخص پوشش گیاهی , سنجش از دور , شوری خاک , پردازش تصویر