تحلیل مشارکت زنان روستایی شهرستان سنقر و کلیایی در برنامه های آموزشی ترویجی (راهبردی در توسعه پایدار روستایی)

مشارکت عبارت از دخالت مردم در توسعه و تکامل خود، زندگیشان و محیط زیست خودشان است. مشارکت روستائیان در توسعه روستایی، به عنوان تبلور عینی رفتارهای مطلوب انسانی مطرح است. نگرش سیستمی به توسعه روستایی، پدیده مشارکت را امری طبیعی و کاملا بنیادی جلوه می دهد و مشارکت تمام اقشار روستایی، اعم از زن و مرد و جوان و بزرگسال را پیش نیاز دستیابی به اهداف توسعه می داند. هدف این تقیق توصیفی- پیمایشی تعیین میزان مشارکت زنان روستایی در برنامه های آموزشی- ترویجی و شناسایی مهم ترین دلایل مشارکت و عدم مشارکت در این برنامه ها بود. داده های مورد نیاز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از 327 نفر از زنان روستایی شهرستان سنقروکلیایی در استان کرمانشاه جمع آوری شد. بر اساس نتایج، میزان مشارکت زنان روستایی در برنامه های آموزشی- ترویجی 33/64 درصد می باشد. مهم ترین دلایل مشارکت از نظر پاسخ دهندگان به ترتیب اهمیت شامل: گرفتن نهاده ها و امکانات مورد نیاز، افزایش تولید و درآمد، گرفتن مدرک و رقابت و چشم و هم چشمی بود. مهم ترین دلایل عدم مشارکت نیز به ترتیب اهمیت عبارت از: تقدیرگرایی، عدم تناسب برنامه ها با نیازهای زنان روستایی، عدم طراحی برنامه های رادیویی- تلویزیونی مناسب، تبعیض های جنسیتی، عدم اطلاع رسانی به موقع در مورد زمان و مکان برگزاری کلاس ها و عدم اجازه ی حضور زنان در فعالیت های گروهی می باشد.

تحلیل مشارکت زنان روستایی شهرستان سنقر و کلیایی در برنامه های آموزشی ترویجی (راهبردی در توسعه پایدار روستایی) Keywords:

مشارکت زنان روستایی , برنامه های ترویجی , توسعه روستایی