تحلیل شخصیت حماسی سهراب در شاهنامه فردوسی
Publish place: همایش بین المللی شرق شناسی، تاریخ و ادبیات پارسی
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,973
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
OSPL01_126
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
Abstract:
اسطوره ها نماد و سمبل تجربیات انسانی و مجسم کننده ی ارزش های روحانی یک فرهنگ به شمار می روند. اساطیر در یک روند تدریجی به حماسه هایی تبدیل می شوند که سرشار از بن مایه های اساطیری هستند. حماسه ها شرح دلاوریها، پهلوانی ها، و بزرگی های افراد برجسته یک ملتی است که در راه استقلال کشور و حفظ آیین خود کوشیده اند. سهراب پهلوان حماسی شاهنامه از نظر قدرت هم طراز رستم است . هدف او اتحاد دو کشور اساطیری ایران و توران و سپردن حکومت این کشور واحد به دست رستم است که از نظر او صلاحیت لازم را دارد غافل از آن که تقدیر و سرنوشت به گونه دیگری رقم می خورد و پسر در میدان جنگ و به دست پدر کشته می شود. در این تغییر سرنوشت افراسیاب و کاووس به عنوان دو پادشاه ظالم نقش کلیدی دارند .افراسیاب او را با سپاه فراوان به ایران می فرستد تا باعث تضعیف ایران و در نهایت کشته شدن هر دو پهلوان شود و کاووس از دادن نوشدارو دریغ می ورزد تا اتحاد این دو پهلوان موجب تضعیف قدرت او نگردد و این گونه تراژدی داستان رستم و سهراب شکل می گیرد. در این مقاله شخصیت حماسی سهراب در شاهنامه فردوسی مورد بررسی قرار می گیرد.
Authors
منیره خلیلی محله
مربی ، عضو هیات علمی واحد شبستر؛ عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان واحد شبستر ،دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر ، ایران
زهره سرمد
استادیار، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری (یادگار امام)؛ عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان واحد لنگرود،دانشگاه آزاد اسلامی ،لنگرود ، ایران