مدلسازی تغییرات شوری خاک با استفاده از روشهای نقشه برداری رقومی خاک و زمین آمار در منطقه زهک

شوری خاک یکی از عوامل مهم محدود کننده تولید در اراضی دشت سیستان می باشد. در این تحقیق تعداد 460 نمونه خاکاز عمق 30-0 سانتیمتر با فواصل 750 متری در سطح 41000 هکتار از اراضی زهک دشت سیستان برداشت و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک اندازه گیری شد. 361 نمونه برای آموزش و 99 نمونه برای اعتبارسنجی مستقل استفاده شدند.روشهای زمین آمار به عنوان روش مرسوم و روش جدید درختان تصمیم گیری تصادفی جهت تولید نقشه های شوری خاکمقایسه شدند. نتایج نشان داد که مقدار تغییرات شوری خاک در اراضی شهرستان زهک از کمتر از 4 دسی زیمنس بر متر تابیشتر از 32 دسی زیمنس بر متر متغیر است. نتایج مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و خطای میانگین برای داده هایآموزش و تست نشان داد که روش درختان تصمیم گیری تصادفی نسبت به روش زمین آمار اندکی برتری داشت. استفاده ازسایر متغیرهای کمکی مانند باندهای مختلف تصاویر ماهواره و ترکیب آنها که در این مطالعه استفاده نشده است در روشدرختان تصمیم گیری تصادفی می تواند نقشه تولیدی را بهبود بخشد.

Keywords:

اراضی مسطح , کریجینگ , نقشه برداری رقومی خاک , عدم قطعیت