زمانبندی انرژی کارآمد در شبکه های حسگر بی سیم متحرک با استفاده از اتوماتای سلولی و سیستم استنتاجی فازی

افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم، همواره یکی از مسایل بسیار مهم در این شبکه ها با منبع انرژی محدود است. در این مقاله، روشی برای کاهش مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم متحرک ارایه شده است که از اتوماتای سلولی و سیستم استنتاجی فازی استفاده می کند و مبتنی بر الگوریتم LEACH می باشد. الگوریتم LEACH یکی از معروفت ترین پروتکل های انرژی کارآمد در این شبکه ها است. در روش پیشنهادی، در مرحله ی نخست، با استفاده از اتوماتای سلولی، برخی گره ها در حالت فعال و برخی در حالت غیرفعال قرار می گیرند؛ سپس از بین گره های فعال و با بکارگیری سیستم استنتاجی فازی با چهار پارامتر ورودی ( سطح انرژی، تراکم، تعداد دفعات سرخوشه شدن گره و فاصله ی گره تا ایستگاه پایه )، سرخوشه ها انتخاب و عمل خوشه بندی انجام می شود. نتایج حاصل از شبیه سازی الگوریتم پیشنهادی با نتایج حاصل از سه الگوریتم انتشار مستقیم، LEACH و LEACH سلولی (که نتایج میانی روش پیشنهادی بدون در نظر گرفتن سیستم استنتاجی فازی است) مورد مقایسه قرار گرفته است. این نتایج، عملکرد مطلوب روش پیشنهادی از دید افزایش طول عمر شبکه نسبت به الگوریتم های مذکور را نشان می دهد. طول عمر شبکه در الگوریتم پیشنهادی نسبت به LEACH سلولی 27% افزایش یافته است.

Keywords:

حسگر , انرژی کارآمد , اتوماتا , فازی