تحلیلی بر درجه توسعه یافتگی روستاهای استان مرکزی

یکی از ارکان توسعه، جامعیت و یکپارچه بودن آن در رفع عدم تعادل های اقتصادی و اجتماعی مناطق است. وجود نابرابری و ابعاد مختلف آن از نشانه های مهم توسعه نیافتگی است که رفع چنین کمبودهایی مستلزم نگرش و توجه جدی به نحوه ی پراکندگی شاخص های توسعه در سطوح مختلف است. به منظور حل مسایل ناشی از عدم تعادل های منطقه ای، گام نخست شناخت و سطح بندی مناطق از نظر برخورداری در زمینه های مختلف است. بر این اساس، در پژوهش حاضر سعی شده تا 12 روستای دهستان معصومیه شهرستان اراک از استان مرکزی را بر اساس 13 متغیر جمعیت، سطح سواد، میزان تحصیلات، سطح اشتغال، خدمات آموزشی، اداری و سیاسی، ارتباطات، بازرگانی و خدمات، بهداشت و درمان بر پایهی سرشماری آماری سال 1385 با استفاده از روش TOPSIS و وزندهی شاخص ها با تکنیک AHP سطحبندی و میزان نابرابری های موجود را درمیان روستاهای دهستان مذکور استان مرکزی تعیین نماید. نتایج بدست آمده نشان میدهد که روستای ملک آباد با توجه به شاخص های نامبرده از لحاظ برخورداری بیشتر در رتبه اول قرار گرفته است. در این بین، روستای شهرجرد با فاصله نسبتا زیاد از روستای ملک آباد در مرتبه دوم واقع شده که از رتبه های بعدی، فاصله چندانی ندارد. روستای چقا در این سطح بندی رتبه ی آخر راکسب کرده و با توجه به شاخص های نامبرده در شرایط نامناسبی نسبت به سایر روستاهای دهستان قرار گرفته است.

Keywords:

توسعه یافتگی , تکنیک تاپسیس , تکنیک تحلیل سلسله مراتبی , استان مرکزی