بررسی امکان پیشبینی اهداف پیشرفت بر اساس کمال گرایی در بین دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اهداف پیشرفت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد بر اساس کمال گرایی آنان انجامگرفت. روش پژوهش توصیفی- همبستگی با رویکرد مدلیابی معادلات ساختاری است. تعداد 368 پرسشنامه به صورت مساویبین دانشجویان گروه های علوم انسانی، پزشکی، فنی- مهندسی و علوم پایه، با روش نمونهگیری در دسترس در نیم سال اول تحصیلی 1395 توزیع شد. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه تری- شورت (1995) برای سنجش کمال گرایی (ضریب الفایکرونباخ 894 / 0) و الیوت و مک گری گور (2001) برای سنجش اهداف پیشرفت (ضریب آلفای کرونباخ 756 / 0) بودند. برایتجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از روش مدلیابی معادلات ساختاری در آموس استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادکمال گرایی بر اهداف پیشرفت دانشجویان (با ضریب مسیر 347 / 0 و در سطح تشخیص 05 / 0) و (t=2/08) تاثیرگذار بوده و به میزان 14درصد تغییرات واریانس اهداف پیشرفت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد تبیین می کند. پژوهش حاضر نیز به مانند بسیاری ازپژوهش های دیگر نقش انگیزشی کمال گرایی بر اهداف پیشرفت را تایید می نماید.

Keywords:

کمال گرایی , اهداف پیشرفت , دانشجویان , دانشگاه آزاد اسلامی