تاثیر فاصله الکترود بر کارایی حذف آفت کش ها در فرآیند انعقاد الکتریکی

مطالعات زیادی جهت اندازه گیری آلودگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی موجود در آب دریای خزر صورت گرفته است، از جمله این آلودگی ها آفت کش ها می باشند که علاوه بر ممنوعیت استفاده از آن ها، هر ساله به مقدار آن ها اضافه می شود. آفت کش ها ترکیبات سمی و خطرناکی هستند که در برابر تجزیه بیولوژیکی، شیمیایی و حتی پرتوها مقاوم هستند. از این رو رفع این آلودگی ها در مدت زمان کوتاه از آب دریا بسیار حایز اهمیت است. در این تحقیق به بررسی حذف این آفت کش ها از محیط آبی دریای خزر با استفاده از فرآیند انعقاد الکتریکی با تغییرات در فاصله الکترود پرداخته شده است. در این مطالعه تجربی، از یک راکتور به حجم مفید دو لیتر استفاده شد و تعداد دو الکترود از جنس آهن در فرآیند انعقاد الکتریکی، در داخل راکتور تعبیه شده است. پارامتر فرآیند، فاصله بین دو الکترود، زمان واکنش و راندمان حذف آلاینده مذکور در فرآیند انعقاد الکتریکی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که کارایی حذف فرآیند انعقاد الکتریکی با پایین ترین سطح راندمان در زمان 60 دقیقه و فاصله الکترود 6 سانتی متر و با غلظت اولیه 5/5 میلی گرم در لیتر برابر با 4/96 درصد و در بالاترین سطح راندمان در زمان 60 دقیقه و فاصله الکترود 2 سانتی متر و با غلظت اولیه 5/5 میلی گرم در لیتر بیشتر از 99 درصد شد. در این روش تغییرات معنا داری بین فاصله متفاوت الکترودهای وجود داشته و این فرآیند راه حل مناسبی برای این نوع آلودگی ها محسوب می شود.

Keywords:

انعقاد الکتریکی , الکترود , راندمان حذف , آلودگی