تعیین میزان خرج بر تاخیر مجاز انفجارات آبگیر پایین دست سیستم تلمبه-ذخیره ای سد و نیروگاه رودبار لرستان

سد و نیروگاه برق آبی رودبار لرستان در استان لرستان و در فاصله حدود 100 کیلومتری جنوب شهرستان الیگودرز واقع گردیده است. هدف از احداث این سد استفاده از پتانسیل طبیعی به همراه پتانسیل ایجاد شده در اثر شکل گیری مخزن مصنوعی سد به منظور تولید انرژی برقابی با ظرفیت نصب 450 مگاوات می باشد. علاوه بر نیروگاه اصلی مذکور، بخاطر ایجاد تعادل شبکه برق سراسری شامل سیستم تلمبه-ذخیره ای می باشد که کلیه فضاهای این سیستم بصورت زیرزمینی (شامل مغار نیروگاه و ترانس، تونلهای آب بر و دسترسی ...) و روباز ( دهانه آبگیر، مخزن مصنوعی ...) اجرا می شوند. از نظر زمین شناسی منطقه، سیستم تلمبه-ذخیره ای در سازند دالان (تناوبی از سنگ آهک و آهک دولومیتی) واقع می باشد. یکی از فعالیت های اجرایی، حفاری، تحکیم و لاینینگ دهانه آبگیر پایین دست بصورت روباز می باشد. با توجه به برنامه زمانبندی و همزمانی انفجارات با عملیات تحکیم و همچنین شرایط توده سنگ در برگیرنده آبگیر پایین دست سیستم تلمبه-ذخیره ای، انجام عملیات مونیتورینگ و کنترل انفجارات در دستور کار قرار گرفت. در این مقاله سعی شده است تا با نصب دستگاه لرزه نگار (ژیوفن) مدل ABEM و ثبت حداکثر سرعت لرزشی ذره (PPV) و میزان خرج بر تاخیر انفجارات (Q) و فاصله دستگاه لرزه نگار تا محل انفجار (D)، رابطه ای براساس خرج بر تاخیر بهینه و فاصله انفجار تا موقعیت تحکیمات و استانداردهای موجود بدست آورد تا بتوان عملیات انفجار را بدون کمترین آسیب به تحکیمات و توده سنگ طراحی نمود.

Keywords:

سد رودبار لرستان , سیستم تلمبه-ذخیره ای , آبگیر پایین دست , لرزش زمین , دستگاه ژیوفن