ارزیابی تاثیر برخی از علف کش ها بر رشد و عملکرد گیاه دارویی بالنگو (Lallemanti aroyleana Benth)

به منظور بررسی واکنش گیاه دارویی بالنگو به تعدادی از علف کش های رایج موجود در ایران، آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل وجین تمام فصل علف های هرز، رقابت تمام فصل علف های هرز با بالنگو، دوبار وجین علف های هرز بترتیب 25 و 45 روز پس از کاشت بالنگو و کاربرد علف کش های تریفلورالین، متری بیوزین، اکسی فلورفن، پندیمتالین، ارادیکان، که در مقادیر توصیه شده و دزهای کاهش یافته آنها به همراه با یکبار وجین علف های هرز 50 روز پس از کاشت بالنگو بودند. نتایج نشان داد که، تیمارهای بکار رفته اثر معنی داری بر میزان عملکرد دانه، وزن خشک بوته، ارتفاع بوته و تعداد ساقه های جانبی بالنگو داشتند. براساس نتایج آزمایش، بیشترین عملکرد دانه بالنگو در تیمار وجین تمام فصل علف های هرز به مقدار 711 کیلو گرم در هکتار و بدون اختلاف معنی داری با تیمارهای مربوط به علف کش اکسی فلورفن با دز کاهش یافته 1 لیتر در هکتار به همراه وجین علف های هرز (704 کیلوگرم در هکتار)، و کاربرد آن به مقدار1/5 لیتر در هکتار(700 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد علف کش تریفلورالین به مقدار 1 لیتر به همراه وجین علف های هرز50 روز پس از کاشت بالنگو (699 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. بطور کلی کمترین عملکرد دانه، زیست توده، ارتفاع و تعداد ساقه های جانبی بالنگو در تیمارهای مربوط به علف کش متری بیوزین، پندیمتالین و تریفلورالین به مقدار 2 لیتر در هکتار مشاهده شد که از نظر آماری اختلافی با تاثیر تیمار رقابت تمام فصل علف های هرز با بالنگو نداشتند و کاربرد علف کش ارادیکان بخصوص در مقدار توصیه شده آن (4 لیتر در هکتار) باعث از بین بردن گیاهان بالنگو شد. با توجه به نتایج این آزمایش به نظر می رسد علف کش اکسی فلورفن به مقدار 1/5 لیتر در هکتار و تریفلورالین به مقدار 1 لیتر در هکتار دارای خصوصیت انتخابی در کنترل شیمیایی علف های هرز بالنگو باشند.

Keywords:

ارادیکان , اکسی فلورفن , پندیمتالین , تریفلورالین , متری بیوزین و وجین علف های هرز