بازجامعه پذیرسازی زندانیان در پرتو پیاده سازی رهیافت جرم شناسی محکومان زندانی

جرم پدیده ای طبیعی در جامعه است. پاسخ های جامعه در برابر جرم در دانش های کیفرشناسی و نیز جرم شناسی مطالعه می شوند. زندان مجازاتی دیرپاست و از هنگام نام های کیفری باستان تا روزگار ما در هنگام پاسخدهی به بزهکاری از آن بهره گرفته شده است. جرم شناسی محکومان زندانی شاخه ای از جرم شناسی انتقادی است که به وسیله چند تن از محکومین سابق که در آن هنگام اساتید حقوق کیفری و جرم شناسی بودند، پدیدار و نیز بارور شد. پیام این رهیافت، کو شش برای بهینه سازی اجرای مجازات زندان برای دستیابی به اهدافی همانند بازجامعه پذیرسازی زندانی است. یکی از زمینه های بزهکار فرد و به دنبال آن محکومیت او به مجازات زندان، کاستی های موجود در روند جامعه پذیرسازی او در خانواده است. پیاده سازی رهیافت جرم شناستی محکومان زندانی در هنگام اجرای مجازات زندان می تواند کاستی های یادشده را برطرف نموده تا احتمال بازگشت زندانی به جهان بزه کاری به کمترین میزان خود برسد. آموزش ارزشهای اجتماعی و به ویژه ارزش نقض شده بر اثر جرم و نیز بایسته های زندگی در جامعه به فرد زندانی، ویژگی مهم این روند بازجامعه پذیرسازی است.

Keywords:

جرم شناسی محکومان زندانی , بازجامعه پذیرسازی , زندان , ارزش های اجتماعی