بررسی اختیارات قاضی در فردی کردن تعزیرات در حقوق اسلامی

این پژوهش با هدف بررسی اختیارات قاضی در فردی کردن تعزیرات در حقوق اسلامی بود. اصل فردی کردن مجازات هابه عنوان یکی از اصول مترقی حاکم بر مجازات ها که استثنایی سهل و ممتنع بر اصل قانونی بودن مجازات ها وارد نمودهاست به معنی اعمال و اجرای مجازات متناسب با شخصیت و ویژگی های جسمی، روانی و اجتماعی فرد مجرم است که بهاعتبار ماهیت جرم ارتکابی و یا خصوصیات مجنی علیه ازطرف مقنن پیش بینی شده است و از سوی قوای قضاییه و مجریهبه منصه ظهور رسیده است و ممکن است حسب مورد منجر به تشدید تخفیف یا تعلیق مجازات شود. اصل فردی کردنمجازات ها منطبق ساختن مجازات با شخصیت مجرم و اوضاع و احوال جرم ارتکابی است که با استفاده ازتدابیر وسازوکارهایی که قانون گذار کیفری تعیین می کند، صورت می پذیرد؛ این تدابیر در مرحله پیش ازقضاوت درمرحله یقضاوت و درمرحله پس ازقضاوت صورت میگیرد که مقام قضایی با درنظر گرفتن آنها مبادرت به تعیین مجازات برای مجرمنماید. در خصوص تعزیرات در انواع مختلف آن طبق قاعده بما یراه الحاکم به طور کلی در دعاوی عمومی اختیارات وسیع تری به قاضی داده می شود. لذا اختیار نوع پاسخ های کیفری سرکوب گرانه و غیر کیفری در رعایت اصل فردیکردن در اختیار دستگاه قضایی قرار می گیرد.

Keywords:

اختیارات قاضی , اصل فردی کردن , تعزیرات , سیاست کیفری ایران