رویکرد سیاست جنایی ایران در قبال خشونت علیه زنان

در این تحقیق تلاش شده رویکرد سیاست جنایی ایران در قبال خشونت علیه زنان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و بر این مبنا مفهومخشونت، انواع خشونت علیه زنان و مبانی جرم انگاری خشونت علیه زنان مورد بحث و بررسی قرار گیرد. بحث درباره زنان وخشونت های وارده بر آنان بحث جدیدی نیست و گسترش فزاینده خشونت بر دختران و زنان در سراسر دنیا، به خوبی نشان دهنده اهمیت توجه به آن و ضرورت تدوین یک سیاست جنایی کارامد و موثر در این زمینه می باشد. با این وجود به نظر می رسد قانونگذار در برابر جرایم خشونت بار نسبت به زنان، علی رغم توجه به مساله و طرح و تدوین برخی سیاست های کیفری، همچنان موفق به اتخاذ سیاست منسجمی نشده و در اغلب موارد در قالب تدابیر عام و کلی و مقرره ای پراکنده خاص به حمایت از زنان پرداخته است. در عین حال، قوانین موجود بیشتر ناظر به خشونت های جسمانی اند بی آنکه مصادیق خشونت های روانی را در برگیرند. به همین دلیل، سیاست جنایی ایران به لحاظ عدم توجه به ارکان یک سیاست جنایی سنجیده مثل تدابیر پیشگیرانه خاص جهت جلوگیری از خشونت علیه زنان و تدابیر حمایتی کیفری و غیر کیفری و تکیه بیش از حد به کیفر، آن هم کیفر تبعیض آمیز، موجب شده تا کارآمدی لازم را در قبال خشونت علیه زنان نداشته باشد.

Keywords:

سیاست جنایی , خشونت علیه زنان , سیاست کیفری , تدابیر اجتماعی بزه دیدگی , تدابیر پیشگیرانه