بررسی مقایسه ای تاثیر ویژگی های شخصیتی، نگرش مذهبی، رضایت از زندگی مادران بر پیشرفت تحصیلی کودکان بیش فعال و عادی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 96-1395

شیوه های دخالت والدین در یادگیری کودکان یک سازه چند بعدی است که دامنه وسیعی از ویژگی ها و رفتارهای والدین را در برمی گیرد اما بیشتر مربوط به رفتارها و فعالیت هایی است که والدین برای حمایت از پیشرفت تحصیلی کودکان به آن می پردازند.هدف اصلی تحقیق بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی، نگرش مذهبی، رضایت از زندگی مادران بر پیشرفت تحصیلی کودکان بیش فعال و عادی می باشد. روش استفاده شده در تحقیق حاضرعلی مقایسه ای و از نوع کاربردی است جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه و مادران آن ها در سال تحصیلی 96-1395 می باشد.ابتدا لیست مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه شهر کرمانشاه تهیه و لیست مدارس دخترانه از پسرانه تفکیک شد و با روش نمونه گیری تصادفی از هر ناحیه آموزش و پرورش دو مدرسه که یکی دخترانه و دیگری پسرانه بود انتخاب شدند.سپس از هر مدرسه 5 دانش آموز عادی به صورت تصادفی توسط عوامل مدرسه از سیستم استخراج و کارنامه تحصیلی آن ها اخذ گردید. برای انتخاب 5 دانش آموز بیش فعال از هر مدرسه از معلمان کمک گرفته شد که پرسشنامه کانرز معلمان( اختلال نقص توجه – بیش فعالی کودکان ) را در مورد دانش آموزانی که مشکوک به علایم بیش فعالی هستند تکمیل نمایند و5 دانش آموز را مشخص نمایند (نمونه گیری هدفمند) پژوهش حاضر به این نتیجه رسید که ویژگی های شخصیتی، نگرش مذهبی، رضایت از زندگی مادران تاثیر معناداری بر پیشرفت تحصیلی کودکان بیش فعال و عادی دارد. مهمترین صفات شخصیتی که شامل روان آزردگی خوبی، برونگرایی، باز بودن نسبت به تجربه، سازگاری و وجدانی بودن می باشد که در این پژوهش در میان این صفات روان آزردگی مادران باعث افت پیشرفت تحصیلی کودکان می شود. همچنین تاثیر نگرش های دینی مادران بر پیشرفت تحصیلی کودکان بیش فعال و عادی بررسی شد و این نتیجه حاصل شد که نگرش دینی مادران بر پیشرفت تحصیلی کودکان بیش فعال و عادی تاثیر معناداری دارد و تاثیر رضایت از زندگی مادران بر پیشرفت تحصیلی کودکان بیش فعال و عادی مورد بررسی قرار گرفت که این نتیجه حاصل شد که رضایت از زندگی مادران بر پیشرفت تحصیلی کودکان تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , کودکان بیش فعال , رضایت از زندگی , نگرش مذهبی