بررسی کاربری بهداشتی - درمانی و انطباق آن با ضوابط شهری (مطالعه موردی:محله منبع آب اهواز)

یکی از نعمت هایی که خداوند در اختیار انسان گذاشته برخورداری از سلامت جسم وروان است که بهره مندی از آن در گرو رعایت موازین بهداشتی است. بهداشت به معنای علم و هنر پیشگیری از بیماری ها، افزایش طول عمر و افزایش سطح سلامتی انسان است. تامین سلامت برای یکایک مردم در هرجامعه ای از حقوق اساسی انسان هاست که باید به وسیله دولت ها ومتولیان امور موردتوجه قرارگیرد. سازمان های جهانی از جمله سازمان جهانی بهداشت حق سلامت را مهم ترین هدف اجتماعی یک جامعه و بهره مندبودن از سلامت را اساس توسعه پایدار ویکی از پایه های اصلی رسیدن به عدالت اجتماعی بشمار می آورند. غرب 1:2009 یکی از اهداف اساسی سیاست گذاران در بخش سلامت هرکشور تسهیل دسترسی افراد به خدمات بهداشتی ودرمانی است، به نحوی که همه اقشار جامعه بتوانند از این خدمات به نحو مطلوب بهره گیرند خیاطان 18:2010 امروزه با توجه به شتاب گرفتن و رونق فعالیت های توسعه، تغییرسبک زندگی، گسترش خطرات تهدید کننده سلامت، حفظ و ارتقای سلامت به عنوان محور توسعه مورد توجه قرارگرفته است (دلگشایی ودیگران 317:1386 در این میان توزیع بهینه مراکز بهداشتی - درمانی در یک منطقه در جهت برآورده کردن نیازهای درمانی مردم و دسترسی سریع و به موقع آن می تواند یکی از از عوامل موثر در کاهش میزان مرگ و میر و افزایش سلامتی جامعه به شمار آید (قره نژاد، 93:1390).

Keywords:

کاربری های شهری , ضوابط شهری , محله منبع آب