بررسی تکنولوژی های صنعتی جهت تولید پروپیلن و اتیلن از برش های چهار کربنه، پنج کربنه، رافینیت و بنزین پیرولیز به منظور افزایش بازده واحد کراکینگ حرارتی

الفین ها مهمترین ماده خام برای بسیاری از صنایع از جمله صنعت پتروشیمی می باشند. اتیلن و پروپیلن مواد اولیه صنعت پتروشیمی هستند. روش های بسیاری در دنیا برای افزایش بازده واحد و افزایش تولید اتیلن و پروپیلن، از طریق استفاده از محصولات جانبی مطرح گردیده است. در این مقاله به بررسی آخرین روش های صنعتی شده برای تولید اتیلن و پروپیلن از جریان های جانبی تولیدی واحد الفین پرداخته است. رایج ترین نوع تولید اتیلن و پروپیلن از محصولات جانبی واحد الفین که صنعتی نیز شده است فرایند Metathesis می باشد. اما نکته مهم اینکه فرایند Metathesis به دلیل تبدیل اتیلن به پروپیلن شدت به قیمت اتیلن و پروپیلن وابسته می باشد. در ادامه به مقایسه هزینه های سرمایه گذاری ثابت و جاری فرایند Metathesis و تولید کاتالیستی پروپبلن از پروپان (PDH) پرداخته شده است. مشاهده می شود که جهت طراحی و احداث یک واحد 340 هزار تن در سال فرایند دیمریزاسیون اتیلن OCT نیاز به 161 میلیون دلار سرمایه گذاری خواهد بود. که این هزینه تقریبا 32 درصد هزینه فرایند PDH می باشد. برای هزینه های عملیاتی نشان داده شده که بالاترین هزینه مربوط به Metathesis می باشد. در نتیجه واحد های Metathesis مستقل با ظرفیت های پایین (تقریبا 100 هزار تن بر سال) از لحاظ اقتصادی به صرفه نیستند به همین دلیل با توجه به محدودیت های خوراک پیشنهاد می گردد که واحد Metathesis با واحد الفین ادغام شود به دلیل اینکه برج های جداسازی C2 و C3 یکسان می باشند در این صورت می باشد که واحد های Metathesis با ظرفیت اقتصادی پایین تر نیز صرفه اقتصادی پیدا می کنند.

Keywords:

تکنولوژی های جدید , تبدیل الفین به الفین , افزایش بازده , واحد الفین