راهبردهای توسعه پایدار اکوتوریسم در مناطق روستایی با استفاده از فناوری های اطلاعاتی گردشگری: مطالعه موردی استان مازندران

استان مازندران به عنوان یکی از قطبهای گردشگری ایران جدای از مناطق بیشتر دیده شده آن دارای مناطق دیدنی کثیری است که در نواحی روستایی و توسعه نیافته آن قرار دارند. رشد نیافتن فناوریهای گردشگری در این منطقه مهمترین عامل در رابطه با پنهان ماندن این جاذبه ها میباشد. گردشگری مدرن در حال تغییر قابل ملاحظهای میباشد که با چالشهای جدید همچون تمایل به گردشگری انفرادی مواجه گشته است که نیازمند دیدگاه های جدید جهت حل آن میباشد. استفاده از فناوریهای هوشمند وب مربوط به سفر، رسانه های اجتماعی و گوشیهای هوشمند در برنامهریزی سفر فراگیر گشته و در حال رشد چشمگیری میباشد. ICTها طیف وسیعی از فرصتها و چالشها را برای همه بازیکنان در زنجیره ارزش گردشگری به ارمغان می آورد. گردشگری پایدار، با اتکا به مفهوم توسعه پایدار خواهان سوددهی اقتصادی صنعت گردشگری با ایجاد حداقل تغییرات بر جوامع میزبان و محیط میباشد. در این مقاله به بررسی عوامل و موجودیتهای جدید در گردشگری الکترونیک و راهبردهای نهادینه سازی این عوامل جهت دستیابی به توسعه پایدار میپردازیم. همچنین مسایل مربوط به این عوامل نو ظهور مانند تعامل سازمانهای گردشگری با مشتریان و دستگاه های دیجیتالی نظیر تلفن هوشمند و رایانه را مورد بحث قرار میدهیم. بر اساس تعاملات بیان شده برای تدوین نقشه راه سه عامل مهم پیشران جهت راهبرد فناوریهای اطلاعاتی یکپارچه در بخش گردشگری شامل سفارشی کردن خدمات گردشگری و پشتیبانی از طریق دستگاه های هوشمند، به اشتراکگذاری اطلاعات گردشگری و داده های عملیاتی و همچنین ارایه محصولات و محتوای تولید شده توسط افراد بومی منطقه پیشنهاد نمودیم.

Keywords:

اکوتوریسم , توسعه پایدار , فناوری های اطلاعاتی , گردشگری , مناطق روستایی , مازندران , ICT