متخصصین روابط بین الملل برنامه جامع اقدام مشترک یا
برجام را تنها رهیافت غیر نظامی پرونده هایی می دانند که در عمر کاری سازمان ملل متحد و شورای امنیت تحت فصلهفتم منشور قرار گرفته است. در دوره پسا
برجام هم آمریکا به دفعات ایران را به نقض
برجام متهم کرده است و هم درایران تصویب تحریم های جدید یا تمدید تحریم هایی که درحوزه حقوق بشر و ترویسم از طرف آمریکا وضع شده است را به نقض
برجام تعبیر کرده اند.دراین مقاله برای بررسی مسیولیت طرفین
برجام درقبال نقض آن ابتدا برنامه هستهای ایران ازشروع تا
برجام تشریح و جایگاه
برجام در حقوق بین الملل و تعهدات طرفین
برجام در قبال یکدیگر، مرجع صالح برای تشخیص حسن انجام آن ، تطبیق مسیولیت دولتناقض آن با مقرره های حقوق بین الملل، امکان خروج طرفین از
برجام و امکان بازگشت ایران به برنامه هسته ای خود یا ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت و فصلهفتم منشور مورد کنکاش قرار گرفته است. نتیجه مقاله پیشنهاد پایبندی ایران به تعهدات خود و طرح نقض طرف ناقض در دیوان دادگستری بین المللی و درخواست جبران خسارت است که البته می بایست پس از طی پروسه حل اختلاف پیش بینی شده در
برجام انجام شود