بررسی طراحی معماری در کاربری های بهداشتی شهر بجنورد در راستای شهرسازی پایدار

یکی از دغدغه های مهم پیش روی جهان امروز،تداخل بین کاربری ها در تناقض با شهرسازی پایدار می باشد.این درحالیست که انواع کاربری ها مانند کاربری بهداشتی،خدماتی، آموزشی و... وجود دارد که هر کدام مستلزم طراحی خاصی می باشند و امروزه به دلایل واهی،اعم از کمبود اراضی و مشکلات اقتصادی آنطور که باید به مقوله طراحی معماری اختصاصی به هر کاربری توجه کافی و بها داده نمی شود؛به عنوان نمونه در کاربری بهداشتی،از یک ساختمان که برای کاربری غیر از کاربری بهداشتی طراحی شده است،مورد استفاده قرار میگیرد که این امرباعث نادیده گرفتن حقوق شهروندی وعدم درک مردم از فضا می شود.روش تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف،کاربردی و بر اساس ماهیت ، توصیفی ، موردی میباشد که به لحاظ اهمیت تحقیق از دو روش مطالعات میدانی (ادراک عینی) و مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. از اهم یافته های تحقیق میتوان به استفاده از طراحی معماری بر اساس اصول طراحی در هر کاربری و استفاده بجا هر کاربری و در نظر گرفتن حقوق شهروندی در راستای شهرسازی پایدار نام برد.

Keywords:

کاربری بهداشتی , شهرسازی پایدار , اراضی شهری , سیما و منظر شهری