بررسی روند تغییرات عناصر آلاینده سرب و کادمیم در آب و رسوبات رودخانه کارون بزرگ . بازه ( بندقیر – ام الطمیر )

رودخانه کارون در سالهای اخیر با کاهش کیفیت آبی چشمگیری روبرو شده است , که محققین تخلیه فاضلابهای شهری , صنعتی و کشاورزی را علت اصلی آن می دانند . رودخانه کارون به عنوان یکی از بزرگترین رودخانه های ایران و شریان حیاتی استان خوزستان در کناره های خود اراضی مزروعی و زراعی متعددی را جای داده است و سالانه آلاینده های مختلف فیزیکی شیمیایی و زیستی وارد این رودخانه می شوند . رسوبات رودخانه ها می توانند محل مناسبی جهت ذخیره سازی مواد آلوده کننده حاصل از تخلیه فاضلابهای شهری و صنعتی باشند . در اثر تجمع عناصر آلاینده فلزی در این رسوبات خطر آلودگی آب اتفاق می افتد ، چرا که تحت شرایط خاص فیزیکی و شیمیایی مواد آلوده دفن شده در این رسوبات آزاد گشته و وارد فاز محلول می گردند . رسوبات کارون به دلیل ماهیت رسی و داشتن بار الکتریکی زیاد و همچنین ظرفیت تبادل کاتیونی بالا قدرت زیادی در جذب عناصر آلاینده حاصل از زه آبهای وارد شده به رودخانه را دارا است . روند رو به افزایش بهای صنعتی ، شهری و رسوبگذاری ، افزایش واحدهای صنعتی و کشت و صنعتها ، افزایش جمعیت و بالطبع زیادتر شدن پس کشاورزی و در نتیجه آلوده تر شدن این رسوبات پتانسیل آلودگی کارون را بالا برده و خطر مسمومیتهای ناشی از غلظت بیش از حد عناصر آلاینده رو به فزونی می نهد . در این مطالعه ابتداء با شناسایی رودخانه و تعیین 5 ایستگاه در بازه بالا دست , میانی , و پایین دست رودخانه نمونه برداری از آب و رسوبات کف بستر صورت گرفت و غلظت عناصر سنگین ( سرب ، کادمیم ) اندازه گیری , و انباشت و چگونگی پراکنش آلاینده های موجود بین ایستگاههای مختلف بررسی شد . همچنین نتایج ایستگاههای مختلف توسط آزمون آماری LSD تجزیه آماری شد . و تغییرات معنی داری را برای غلظت این آلاینده ها در ایستگاههای مختلف نشان داد . در نمونه های رسوب غلظت بالایی از فلزات سنگین اندازه گیری شد , که بدلیل برهمکنش های شیمیایی با آب امکان گسترش این آلودگی و خطرات زیست محیطی برای آبزیان و آب شرب و کشاورزی بدنبال خواهد داشت .