آسیب های روانی- اجتماعی خرافه گرایی بر جامعه و راهکارهای پیشگیری و درمان

یکی از آسیب های روانی– اجتماعی که کمتر به اثرات آن در جامعه توجه شده است و اساسا شاید از منظری هنوز آسیب روانی- اجتماعی شمرده نمی شود باور به خرافه در سطوح فردی و اجتماعی یا خرافه گرایی است. اگرچه گسترش سطح سواد و فرهنگ عمومی جامعه منجر به کاهش اعتقاد به باورهای خرافی می شود و خرافه گرایی از گذشته تا امروز نیز کمتر شده است اما در حال حاظر نیز می توان به انواعی از خرافه در جامعه اشاره کرد که بسیاری از افراد جامعه چه به صورت فردی و چه اجتماعی به آنها باور دارند. بر این اساس خرافه گرایی نه تنها خود آسیب روانی و اجتماعی می باشد بلکه می تواند ریشه بسیاری از دیگر آسیب های روانی- اجتماعی جامعه را در نوعی خرافه گرایی جامعه جستجو کرد.از این جهت این مقاله تلاش می نماید به روش توصیفی- تحلیلی با ارایه تعریفی جامع از خرافه و خرافه گرایی، تاثیرات روانی- اجتماعی خرافه گرایی در جامعه را به عنوان یکی از آسیب های اجتماعی که کمتر به آن توجه می شود را مورد بررسی قرار دهد و در پایان راهکارهایی برای درمان و پیشگیری از آسیب های آن را ارایه نماید.خرافه به هرگونه باور، عقیده، عمل و رفتار نامعقولی اطلاق می شود که برای واداشتن یا بازداشتن از کاری، تسکین، تلقین و در سطحی کلی برای جلب منفعت یا دفع ضرر استفاده می شود. خرافه می تواند در قالب وحشت غیر منطقی یا ترس از یک چیز ناشناخته و مرموز، خیالی یا عمل از روی عادت بروز نماید. وجه اشتراک خرافه ها، نفی روابط علت و معلولی و منطق عقلانی رفتارها و اعمال انسان در حوزه فردی و اجتماعی و ریشه در ترس و جهل از عوامل ناشناخته است که تاثیرات روانی- اجتماعی بسیاری مانند جبرگرایی و بی ارادگی انسان، اعتماد به نفس کاذب، خشونت روانی- اجتماعی، فوبیا و هراس روانی و آنومی اجتماعی را در دارد.

Keywords:

خرافه گرایی , آسیب روانی , آسیب اجتماعی , ترس , جهل