بازشناسی اصول کیفی خانه ایرانی در ارتباط با نظریه بیوفیلیک (نمونه موردی خانه های دوره قاجار شیراز)

معماری سنتی کشور ما در دوره های مختلف تاریخی سرشار است از راه حل هایی در جهت افزایش کیفیت و آسایش مطلوب ساکنان در بناهای مسکونی . از جمله راه حل مناسب در نظر گرفته شده در ساخت مسکن سنتی ایران، ارتباط با طبیعت بصورت های مختلف می باشد ،که در دوره قاجار به تکامل رسیده است .یکی از نظریه های مطرح شده در دوران معاصر جهان درارتباط با طبیعت ،نظریه بیوفیلیک می باشد.بر اساس این نظریه انسان فطرتا تمایل دارد که با طبیعت ارتباط برقرار کند .این ارتباط در سلامت جسم و روح او تاثیر گذار است. ازجهتی یکی از ویژگی بارز خانه های دوره قاجارتوجه به اصول کیفی بویژه ارتباط با طبیعت به شکل های مختلف می باشد. هدف پژوهش شناخت اصول کیفی خانه های دوره قاجار، وپاسخ به این پرسش می باشد که کدامیک از اصول کیفی خانه های دوره قاجار با نظریه بیوفیلیک سازگاری دارد فرضیه مطرح شده در پژوهش به این شکل می باشد که اصول کیفی خانه های دوره قاجار با مولفه های نظریه بیوفیلیک هماهنگی دارد .روش تحقیق بصورت کیفی می باشد که با مطالعه معماری خانه های دوره قاجاریه شیراز بصورت کتابخانه ای، اسنادی و مشاهده موردی می باشد . نتایج پژوهش نشان می دهد که این اصول با مولفه های نظریه بیوفیلیک دربسیاری موارد همخوانی دارد. نتایجی که امروزه می تواند بصورت مولفه هایی در افزایش کیفیت مسکن ایرانی در طراحی و ساخت موثر باشد

Keywords:

اصول کیفی , خانه ایرانی , نظریه بیوفیلیک , معماری قاجار , شیراز