تاثیر تفکر استراتژیک مدیران بر استراتژی سازمان

به نظر می رسد هم تفکر استراتژیک و هم برنامه ریزی استراتژیک هر دو نیاز امروزی سازمان ها باشند. جهش و انتقال دانش بر جنبه های مختلف عملکرد سازمانی تاثیر دارند. حتی درخشانترین استراتژیها اگر خوب اجرا نشوند بیارزش هستند. به خصوص اگر اجرای نامناسب از طرف افراد خط مقدم سازمان باشد؛ یعنی آنهایی که به طور مستمر با مشتریان در ارتباطند . استراتژی های مختلف تکامل دانش بر عملکرد سازمانی در شرایط مختلف تاثیرمی گذارند ، بررسی ها نشان می دهند که بسیاری از عوامل صنعتی از قبیل تغییر محیط، فشردگی دانش و عوامل سازمانی از جمله توانایی IT و اشتراک گذاری فرهنگ تاثیر تعدیل کننده ای دارند. برنامهریزی و تصمیمگیری در شرایط ناپایدار محیط بیرونی، به عنوان دو وظیفه اصلی مدیریت، از چالشهای بزرگ مدیران در ده های اخیر بوده است. تلقی درست درباره سازمان به عنوان یک سیستم باز که دایما0 با محیط پیرامون خود در ارتباط بوده و از تغییر و تحولات آن تاثیر میپذیرد لزوم آشنایی و بهرهگیری از دانش مدیریت استراتژیک را دو چندان مینماید. یافته های این پژوهش به سازمان ها کمک خواهد کرد که استراتژی مناسبی برای افزایش دانش انتخاب کنند و مسیرهای جدید بیشتر را روشن کنند .در محیطی که ویژگی آن پیچیدگی و تغییر مستمر است، گفته می شود که ظرفیت نوآوری و تفکر استراتژیک واگرا بسیار بیشتر از برنامهریزی استراتژیک محافظه کارانه و همگرا، به عنوان هسته مرکزی خلق مزیت رقابتی به حساب می آیند ، برنامهریزی استراتژیک رکن حیاتی موفقیت هر سازمانی است. اما در این مقاله ابتدا سعی می شود تا با تشریح دو مفهوم تفکر و برنامهریزی استراتژیک، و بررسی نظریه تناسب استراتژیک به این نتیجه رسید که این دو مفهوم ناقض یکدیگر نیستند، بلکه مکمل هم میباشند و به کارگیری هر دو در سازمان ها ضروری است ،. سپس رابطه این دو مفهوم با مکتبهای یادگیری و برنامهریزی گفته می شود و در نهایت به این نکته پی خواهیم برد که دو مکتب یادگیری و برنامه ریزی نیز به مانند تفکر و برنامه ریزی استراتژیک، مکمل و پشتیبان هم هستند.تبیین برنامهریزی استراتژیک و توسعه دیدگاه استراتژیک از دیگر موضوعاتی است که این مقاله به ارایه آن خواهد پرداخت.

Keywords:

برنامه ریزی استراژیک , تفکر استراتژیک , عمکرد کارکنان , سازمان