ارزیابی نقش تخلفات ساختمانی در عدم تحقق طرح های توسعه شهری نمونه موردی: شهرداری باقرشهر

ابزار اصلی برنامه ریزی شهری و شهرسازی در ایران، طرح های توسعه شهری بوده و جوهره طرح های توسعه شهری به صورت قوانین و ضوابطی راجع به چگونگی استفاده از املاک، اراضی و ساختمانها در محدوده شهرها و نیز مقرراتی در خصوص تراکمهای جمعیتی و ساختمانی و گذر بندیهای اصلی قابلاستخراج میباشد. از جمله این طرح ها طرح تفصیلی بوده که قوانین مرتبط با ساخت و ساز شهری در آن بیان شده است. مبادرت به انجام تخلفات ساختمانی به عنوان یک معلول از عوامل مختلف از قبیل عوامل اقتصادی، اجتماعی، روانی و همچنین شیوه عملکرد شهرداریها منجر به عدم تحقق قوانین و طرح های توسعه شهری می شود. تحقیق حاضر به بررسی وضعیت تخلفات ساختمانی و نقش آن در عدم تحقق طرح تفصیلی در باقر شهر می پردازد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و به هر دو روش کتابخانه ای(اسنادی) و پیمایشی(میدانی) اطلاعات موردنیاز جمع آوری شده است. داده های اولیه از طریق کتب، مقالات، طرح های توسعه شهری و آمارنامه ها و همچنین با طراحی 30 پرسشنامه در طیف لیکرت که در اختیار کارشناسان سازمان های راه و شهرسازی استان تهران (تهیه کننده طرح)، استانداری تهران (ناظر طرح) و شهرداری باقرشهر به عنوان (مجری طرح) جمع آوری شده است. نتایج حاصل از تحقیق براساس آزمون همبستگی پیرسون به مقدار /878 تخلفات ساختمانی با عدم تحقق طرح های توسعه شهری رابطه مستقیم و قوی دارد و متغیر وابسته متاثر از متغیر مستقل می باشد و براساس آزمون رگرسیون دو متغیره 38 درصد از واریانس متغیر وابسته را متغیر مستقل تبیین می نماید.

Keywords:

تخلفات ساختمانی , طرح های توسعه شهری , ضعف مالی و نیروی انسانی , طرح تفصیلی , باقر شهر