واکاوی شاخصه های ادب پایداری در اشعار نسیم شمال

ادبیات پایداری ادبیاتی است که به شرح مبارزه، مقاومت و از جان گذشتگی برای به دست آوردن آزادی و ازبین بردن جور وستم و دفاع از فرهنگ و سنت قومی و باورهای سرزمین های مختلف می پردازد. سید اشرف الدین حسینی ،نسیم شمال، یکی از چهره های برجسته ی ادب پایداری در دوره مشروطه و همچنین روزگار حاکمیت پهلوی می باشد. ارزش اشعار اشرف بیشتر از آن که مدیون جنبه ادبی – هنری باشد، به بعد سیاسی – اجتماعی و وطنی آنها برمی گردد. روحیه ی انقلابی، روزنامه نگاری، مقاله نویسی، اشعارتند و صریح اشرف اورا یکی از چهره های موثر ادب پایداری در دوره ی مشروطه معرفی کرده است. یکی از ویژگی های خاص شعری اشرف حسینی زبان شعری اوست که برگرفته از زبان و فرهنگ مردم عوام جامعه است که او را نزد مردم جامعه زمان خودش محبوب کرده است. او با سادگی بیان و صراحتش شجاعانه به کاستی ها و مشکلات مردم و حکام جامعه ایران پرداخته و سعی در اصلاح و بیداری جامعه دارد. در این مقاله که به شیوه توصیفی – تحلیلی نوشته شده پس از آوردن پیشنهای در باب ادب پایداری و چگونگی آن در دوره مشروطه با بررسی دیوان باغ بهشت و کلیات اشرف حسینی و واکاوی شاخصه های ادب پایداری در آنها، به تبیین شاخصه های برجسته ادب پایداری و موارد گفته شده در اشعار وی پرداخته شده است.

Keywords:

سید اشرف الدین حسینی , مشروطه , ادبیات پایداری , بن مایه