تحلیل نشانه شناسی تلاقی افق رهایی و مقاومت در اشعار جواد جمیل؛ مطالعه موردی: خوانش رمزگانه ای روایی

حسرت خاطرات شیرین زادگاه و تلاقی آن با زمان حال در مقاومت، و امید رسیدن به سرمنزل رهایی، درد کهنی است که با هبوط آدم بر زمین، شروع می شود و از دیرباز، به عنوان درون مایه بسیاری از آثار ادبی در ادبیات فارسی و عربی پیوند خورده اند و در دوران معاصر نیز تعامل و تلاقی میان آن دو همچنان ادامه یافته است. این پژوهش می کوشد با نگاهی به دیدگاه های متنوعی که پیرامون کلیت احساسات بشری و چگونگی شکل گیری احساسات انسانی، تلاقی افق رهایی و تبعید را از دیدگاه نشانه شناختی عواطف و احساسات در مجموعه های شعری جواد جمیل بررسی کند. در این بررسی، مهمترین ابعاد مطرح در روایت گویی های وی: تلاقی اظهار غربت و حس رهایی، نکوهش مظاهر نوین استعمار، آرمان پرسش گری از حقیقت و گفت وگومحوری با عنصر خیال، و بخش پایان آن با تبلور حقیقت در گذر صبر و استقامت اختصاص می یابد و از پربسامدترین نشانه های روایی شعر او میتوان به نشانه زمان، شخصیت و مکان اشاره کرد.

Keywords:

نشانه شناسی , رمزگان روایی , ادبیات مقاومت , جواد جمیل