هدف از انجام این پژوهش، بررسی
سبک زندگی و
تکنولوژی و گرایش روزافزون کاربران به استفاده از خشونت در فضای مجازی می باشد.امروزه خشونت به شکل جدید آن ، یعنی در فضای مجازی بروز پیدا کرده است و به یکی از جدیدترین مباحث در حوزه آسیب های اجتماعی خظرزا تبدیل شده است و ما شاهد گسترش روزافزون خشونت در فضای مجازی در کنار خشونت در زندگی واقعی بویژه برای قشر در معرض خطر و آسیب پذیر یعنی کابران نوجوانان هستیم و پیشگیری از خطرات این فضا امری مهم و حیاتی است. فضای مجازی با ویژگی هایی همچون: تنوع، جذابیت، پیچیدگی ، فردگرایانه ، سرگرم کننده ، ابرازهیجانات، گستردگی و انعطاف پذیری این فضا مورد توجه کاربران قرار گرفته است و تاثیر مستقیمی بر نحوه
سبک زندگی و سلامت آنان در همه زمینه دارد.این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و به شیوه کیفی و با روش آماری تحلیل عاملی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از ابزار مصاحبه استفاده شده است . نتایج نشان داد که نوع خشونت در فضای مجازی برای کاربران بیشتر از نوع خشونت غیر کلامی در قالب چت همراه با کنش و واکنش متنی سریع به دیگران می باشد و همچنین این خشونت در بین پسران بیشتر از دختران صورت می گیرد و میزان آن از حد متوسط به بالا است و در شبکه اجتماعی مجازی تلگرام، نسبت به شبکه های اجتماعی مجازی دیگر بیشتر می باشد. همچنین در پایان مشخص شد که
سبک زندگی بر گرایش به خشونت د رفضای مجازی موثر بوده و اعمال قوانین و مقررات پیشگیرانه اجباری بر میزان سلامت در فضای مجازی موثر بوده و علاوه بر این اعمال کارهای و امور فرهنگی، دینی، اعتقادی و اجتماعی مربوط به سلامت فضای مجازی موثر می باشد. در پایان مشخص شد که علل گرایش به خشونت در فضای مجازی از دیدگاه کاربران شامل موادری نظیر: عدم دانش لازم و کافی در استفاده از فضای مجازی (عدم سواد رسانه ای) ،پنهان بودن هویت افراد خشونت آفرین در فضای مجازی، بروز خشونت درجامعه واقعی و اثرات آن در فضای مجازی ، وجود نگاه امنیتی، بسته و تدافعی نسبت به
تکنولوژی و فضای مجازی در جامعه، عدم تخلیه انرژی ها و هیجانات سالم و مثبت در فضای جامعه و گسترش آن در فضای مجازی، نداشتن
سبک زندگی معتدل گرایانه و تقلید و الگوبرداری منفی از سایر کاربران نوجوان در فضای مجازی و در نهایت عدم برنامه ریزی ، سازماندهی ، نظارت و کنترل رفتار فرزندان در فضای مجازی از طرف خانواده ها. در پایان به جمع بندی یافته ها و نتیجه گیری و ارایه راهکارهای تربیتی و عملی اشاره می شود