مقایسه تطبیقی کاربرد نماد شمسه در ایران قبل از اسلام و ایران پس از اسلام

نقش شمسه ( خورشید ) در ایران باستان از اعتبار خاصی برخوردار بوده است و نشانه ی قدرت پادشاهان و بقای سرزمین ایران محسوب می شده است. تقدس خورشید یکی از عوامل گرایش به استفاده از نماد شمسه در آثار گوناگون در ایران بوده است که باعث گردید این نقش، در دوره های بعدی نیز به عنوان یکی از نقوش اصلی در اکثر آثار ایرانیان از جمله سفال، دست بافته ها، معماری، نگارگری، زیورآلات و ... کاربرد فراوانی داشته باشد. افزون بر این کاربردها، پس از ورود اسلام به ایران استعمال این نقش در عرصه های جدیدتری نیز صورت پذیرفت و ایرانیان مسلمان با هنر خود، زیبایی این نقش را چندین برابر نموده و در تزیین آیات قرآن کریم و معماری مساجد و مدارس و کتیبه های گوناگون بهره ی زیادی بردند.نتایج نشان می دهد چه در ایران قبل از اسلام و چه در ایران دوران اسلامی استفاده از نقش شمسه علاوه بر کاربرد تزیینی دارای جنبه های اعتقادی و معنوی و دینی عمیقی نیز بوده است و گذر زمان، هرگز از ارزش مادی و معنوی ( ظاهری و اعتقادی ) آن نکاسته است و با توجه به کاربرد فراوان در هنرهای گوناگون، ارزش های آن فزونی یافته است. در این مقاله سعی شده است که کاربردهای شمسه در ایران پیش از اسلام و ایران دوره ی اسلامی مورد بررسی قرار گیرد. این مقاله به صورت توصیفی تحلیلی انجام پذیرفته و تمامی داده های آن، از طریق منابع کتابخانه ای جمع آوری گردیده است.

Keywords:

نماد , شمسه , ایران قبل و ایران بعد از اسلام