بررسی آزمایشگاهی تاثیر زایکوسیل بر روی خصوصیات ژیوتکنیکی ماسه بد دانه بندی شده

یکی از خاکهای ضعیف از نظر مهندسی ژیوتکنیک، خاک ماسه ای بد دانه بندی شده ساحلی می باشد. استفاده از این خاکها در ساختارهای ژیوتکنیکی بدون لحاظ کردن تمهیدات مهندسی لازم، باعث ایجاد خرابی های زیادی می گردد. یکی از روشهایی که برای بهبود شرایط ژیوتکنیکی خاک ماسه ای بد دانه بند شده مورد استفاده قرار می گیرد، تثبیت خاک می باشد. در این تحقیق زایکوسیل به عنوان تثببیت کننده مورد استفاده گرفته است. لذا در این مقاله چگونگی تاثیر زایکوسیل بر خاک ماسه ای بد دانه بندی شده ساحلی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که افزودن زایکوسیل با در صدهای وزنی %1/2، %1/5 و %2 به خاک ماسه ای بد دانه بندی شده در زمان های عمل آوری 1 و 3 روزه باعث افزایش ظرفیت باربری خاک گردیده است. همچنین نتایج حاصله حاکی بر آن است که نمونه با %1/5 وزنی زایکوسیل در زمان عمل آوری 3 روزه بیشترین اثر را در افزایش ظرفیت باربری نمونه داشته است که در این حالت ظرفیت باربری نسبت به نمونه بدون زایکوسیل %8/5 افزایش یافته است. همچنین نتایج نشان می دهد که افزودن زایکوسیل با در صدهای وزنی %1/2، %1/5 و %2 به خاک ماسه ای در زمان های عمل آوری 1، 3 و 28 روزه باعث افزایش مقاومت فشاری در نمونه ها گردیده است. لازم به ذکر است که نمونه با %1/2 زایکوسیل در هر سه زمان عمل آوری بیشترین تاثیر را بر مقاومت فشاری نمونه ها داشته است.

Keywords:

ماسه بد دانه بندی شده , تثبیت , زایکوسیل , نسبت باربری کالیفرنیا , مقاومت فشاری تک محوری