مروری بر نقش پلی آمین ها بر عمر گلجایی گل های بریده

تولید گل های بریده بخشی از صنعت گیاهان زینتی در ایران است و در چرخه تولید تا فروش گل های بریده، اشتغال زایی مناسبیصورت می گیرد. وجود یکسری محدودیت ها در بخش های گوناگون صنعت باغبانی سبب افزایش هزینه ها و کاهش بازدهی مورد نظر شده است. در همین راستا، پایین بودن عمر پس از برداشت گل های بریدنی که یکی از مشکلات اصلی گل های بریدنی است، سبب افزایش مقدار ضایعه های آن شده است. از آنجایی که عمر گلجایی گل های شاخه بریده، یکی از مهم ترین ویژگی های کیفی می باشد، بنابراین عمر طولانی مدت این گل ها در مقدار تقاضای مصرف کنندگان و همچنین روی ارزش گل های شاخه بریده تاثیر بسزایی دارد. عمر گلجایی گل های بریده تحت تاثیر عوامل پیش از برداشت، هنگام برداشت و پس از برداشت قرار می گیرد. از آنجایی که هورمون اتیلن نقش مهمی در پیشرفت روند پیری در محصولات باغبانی دارد، ترکیباتی که مانع تولید و فعالیت اتیلن می شوند در افزایش عمر گلجایی و حفظ کیفیت گل های بریده نفش بسیار چشمگیر دارند. برای افزایش عمر گلجایی گل های بریده و کاهش تولید اتیلن، از روش های گوناگونی استفاده می شود که یکی از این روش های جدید کاربرد پلی آمین ها است. پلی آمین هایی مانند پوترسین، اسپرمین و اسپرمیدین در بسیاری از پژوهش ها باعث افزایش عمر گلجایی شده اند. بنابراین، با توجه به اهمیت پلی آمین ها به عنوان گروه جدیدی از تنظیم کننده رشد گیاهی، این مقاله مروری به نقش پلی آمین ها در بهبود پس از برداشت گل های بریدنی می پردازد.

Keywords:

پلی آمین ها , گل های بریدنی , عمر گلجایی