عوامل موثر بر از خود بیگانگی اجتماعی جوانان (مطالعه موردی : دانشجویان دانشگاه مازندران (بابلسر))

ازخودبیگانگی کیفیتی از تجربه است که طی آن شخص خود را مانند یک بیگانه تجربه می کند و می توان گفت فرد با خودش غریبه شدهاست. تزلزل مبانی اخلاقی، گسسته شدن پیوندهای عاطفی، تنهایی، افزایش میزان مصرف مواد مخدر، الکلیسم، انحرافات اجتماعی ، انزوا، احساس پوچی، افزایش میزان خودکشی و افزایش میزان افراد مبتلا به بیماری های روحی و روانی از مسایل انسانی هستند که به نوعی با پدیده از خودبیگانگی دست به گریبان است. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان از خود بیگانگی دانشجویان و همچنین عوامل اجتماعی موثر بر آن، انجام گرفته است. به این منظور، ضمن شناسایی متغیرهای زمینه ای (سن، جنسیت و پایگاه اجتماعی-اقتصادی)، حالات منفی، پیوستگی مذهبی، پیوستگی به دوستان، خانواده، برچسب زنی و رضایت تحصیلی به عنوان متغیرهای مستقل این تحقیق، به بررسی تاثیر آنها بر متغیر وابسته (از خود بیگانگی دانشجویان) پرداخته شده است. این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی انجام شده و برای گردآوری اطلاعات و داده های مورد نیاز از تکنیک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران درشهر بابلسر، شیوه نمونه گیری تصادفی و بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران 384 نفر به منزله حجم نمونه در نظر گرفته شده اند . نتایج پژوهش نشان می دهند بیگانگی اجتماعی در بین دانشجویان بالاست. همچنین نتایج بیانگر آن است که مهمترین پیش بینی کننده های متغیر از خود بیگانگی دانشجویان (بنا بر اثرات مستقیم و غیر مستقیم) به ترتیب عبارتند از حالات عاطفی منفی (0.592)، پیوستگی به دوستان (0.351)، برچسب زنی (0.311)، پیوستگی به مذهب (0.169)، رضایت تحصیلی (0.113) و پیوستگی به خانواده (0.072-).

Keywords:

از خود بیگانگی اجتماعی , پیوستگی مذهبی , دوستان , خانواده و برچسب زنی , رضایت تحصیلی , حالات عاطفی منفی