معرفی، بررسی و تحلیل انتقادی پروتکل ها و آزمون های موجود در زمینه کاربردشناسی زبان و ارایه مدلی جدید

یکی از سطوح زبانی، کاربردشناسی است که به مطالعه معنا در بافت میپردازد. این حوزه زبانی به مطالعهکنش های گفتار، اشارات زمانی و مکانی، اصول ادب و به طور کلی جنبه های اجتماعی تعاملات ارتباطی در بافتزبان می پردازد. سخنگویان هر جامعه زبانی از همان آغاز مهارت های کاربردشناسی منحصر به فرد جامعه زبانیخود را که بر مناسبات فرهنگی و اجتماعی آن استوار می باشد، می آموزند و در تعامل های روزمره و لحظه به لحظهخود بکار می برند. رفتار کاربردشناسی مناسب برای برقرای ارتباطات روزمره هر فردی ضروری است. این رفتارشامل مجموعه ای از قوانینی است که تمامی سخنگویان هر جامعه زبانی برای استفاده صحیح و موثر زبان بدان نیازدارند. بنابراین نیاز به وجود پروتکل ها و آزمون هایی برای سنجش این مهارت ها در کودکان پیش دبستانی نیزاحساس می شود تا بدین ترتیب اگر کودکان در یادگیری این اصول زبانی مشکل دارند در همان آغازین سال هایزندگی اشان ریشه مشکل را کشف و در پی برطرف کردن آن از طریق آموزش های مناسب و به هنگام برآمد.تحقیق حاضر در ابتدا سعی در معرفی تمامی پروتکل ها و آزمون های موجود در زمینه کاربردشناسی زبان دارد ودر ادامه با نگاهی انتقادی به این پروتکل ها و آزمون های موجود در زمینه کاربردشناسی زبان تلاش می کند تانقاط قوت و ضعف این آزمون ها را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و در نهایت مدلی جدید در این زمینه را ارایهدهد که نواقص مدل های قبلی را ندارد و کارآمدتر از آنها می باشد.

Keywords:

کاربردشناسی , پروتکل ها و آزمون های کاربردشناختی , سنجش مهارت های کاربردشناختی