مقایسه عزت نفس و کیفیت تدریس معلمان درون گرا و برون گرا در دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر عبارت بود از مقایسه عزت نفس با کیفیت تدریس معلمان درونگرا و برونگرا در دوره ابتدایی در منطقه 14. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر کنترل متغیرها از نوع توصیفی است. جامعه پژوهش عبارت بودند از کلیه معلمان مدارس ابتدایی شاغل منطقه 14 تهران که در سال 95-96 مشغول به کار بودند، که تعداد 112 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار های پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه عزت نفس ایزنک پرسشنامه کیفیت تدریس سراج و پرسشنامه شخصیت آیزنک. تجزیه و تحلیل داده ها نیز به وسیله آزمونتحلیل واریانس انجام گرفت. یافته ها نشان داد میانگین نمرات عزت نفس در گروه معلمان برونگرا بیشتر از معلمان درونگراست و در نهایت معلماندرونگرا از لحاظ طرح ریزی درس و ارزشیابی نمرات بالاتری را گرفتند و معلمان برونگرا در اجرا و روابط بین فردی نمرات بالاتری گرفتند. نتایجنشان داد عزت نفس معلمان برونگرا بیشتر بود و به طور کلی معلمان درونگرا در طرح ریزی درسی و ارزشیابی قوی تر و معلمان برونگرا در اجراو روابط بین فردی عملکرد بهتری داشتند. لذا میتوان گفت معلمان درونگرا در روابط بین فردی و اجرا و معلمان برونگرا در طراحی درس وارزشیابی نیازمند افزایش توانمندی های تدریسی خود هستند.

Keywords:

عزت نفس , درونگرایی , کیفیت تدریس , معلمان