روابط و ارتباطات اجتماعی سالم، بنیاد جامعه را می سازد. روابط اجتماعی، افزون بر اینکه تاثیرات شگرفی بر روان شخص به جا می گذارد و روحیات وی را متاثر می کند، همچنین تاثیرات بسزایی نیز بر جامعه به جا می گذارد. هرچه شخصیت فرد قوی و استوارتر باشد، تاثیرات وی بر جامعه بیشتر خواهد بود. کاهش یا افزایش دایره نفوذ هرکسی بر جامعه ارتباط تنگاتنگی با خصوصیات و صفات وی دارد. البته در این میان نمی توان از آداب معاشرت غافل ماند، زیرا محافظت و صیانت بر آداب و رسوم اجتماعی می تواند دایره نفوذ اجتماعی شخص را افزایش دهد و تقویت نماید. بر این اساس، هر انسانی به ویژه مومن می بایست به این آداب توجه کند و از آن برای افزایش دایره نفوذ و تاثیرگذاری بر جامعه در راستای رهایی خود از خسران وزیان مبین و ظهور در نقش ربوبیت بهره گیرد. پژوهش حاضر قصد داشت تا با مراجعه به بخشی از منابع اندیشه اسلامی و
قرآن به توصیف علوم رفتاری بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و تحلیلی است. ابتدا نگاهی به معنا و مفهوم رفتار شده و سپس با تحلیل آن در
قرآن و اندیشه اسلامی علوم رفتاری استنباط ارایه شده است.