تاثیر نانوذرات روی بر کیفیت اسپرم و بازده آبستنی در گاو

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر غلظت های متفاوت نانوذرات روی، بر شاخص های کیفی منی پس از فرایند انجمادیخ گشایی و بازده آبستنی در گاو بود. از چهار گاو نر هلشتاین به مدت چهار هفته و هر هفته دو نوبت اسپرم گیری شد. نمونه های منی پس از اضافه کردن مقادیر صفر (شاهد)، 6-10، 5-10، 4-10، 3-10، و 2-10 مولار نانوذرات روی به رقیق کننده بایوکسل ، منجمد و پس از 72 ساعت یخ گشایی شدند. میزان تحرک اسپرم با نرم افزار CASA ارزیابی شد. بیشترین و کمترین غلظت های روی به همراه گروه شاهد برای مطالعه میزان تکه تکه شدن DNA، میزان مالون دی آلدیید، میزان فعالیت میتوکندریایی، و بازده آبستنی ارزیابی شدند. تفاوت میزان حرکت کل و حرکت پیش رونده اسپرم و میزان تکه تکه شدن DNA اسپرم ها بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود. با این حال ، روی در سطوح 2-10 و 6-10 مولار غلظت مالون دیآلدیید منی را در مقایسه با گروه شاهد کاهش و فعالیت میتوکندریایی را افزایش داد. درصد آبستنی با اضافه کردن نانوذرات روی تغییری نکرد. نتایج نشان داد که افزودن نانوذرات روی به رقیق کننده اسپرم گاو سبب کاهش میزان تولید مالون دیآلدیید و افزایش فعالیت میتوکندری میشود ولی بر بهبود نرخ آبستنی تاثیری ندارد.

Keywords:

آبستنی , اسپرم گاو , تکه تکه شدن DNA , فعالیت میتوکندریایی , نانوذرات روی