بررسی منظومه ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی با تاکید بر فرهنگ مردم

منظومه ویس و رامین از شاهکارهای ادب فارسی و سروده فخرالدین اسعد گرگانی شاعر قرن پنجم هجری است. این داستان عاشقانه ی منظوم، از داستان های دلاویز روزگار اشکانیان است که متن آن به زبان پهلوی بوده و در میان سال های 432و446 ه. ق است که حدود 9045 بیت دارد و در بحر هزج مسدس محذوف یا مقصور سروده شده است. چنان که از شواهد و قراین برمی آید فخرالدین اسعد گرگانی این اثر را از متنی پهلوی بهشعر فارسی برگردانده است که در این ترجمه با آرایش کلام و به کاربردن صنایع لفظی و معنوی شاهکاری عظیم خلق کرده است؛ آنچه در این مقاله می آید بررسی این منظومه زیبای عاشقانه ی فارسی است. ما در این مقاله نخست داستان را خلاصه نموده ایم و بعد به بررسی آن منظومه پرداخته ایم؛ در این مقاله که حاصل تلاش یکساله نگارنده است به تحلیل شخصیت ها، آداب و رسوم، باورها و عقاید، آیین نامه نگاری و ازدواج و... اشاراتیرفته است.

Keywords:

ویس و رامین , فخرالدین اسعد گرکانی , آداب و رسوم , شخصیت ها