بررسی و تحلیل زیبایی شناسی کاربرد کنایه در شعر نسیم شمال

سید اشرف الدین گیلانی معروف به نسیم شمال از شاعران برجسته ی عصر مشروطه است که شعر و رسالت شاعری خود را در به تصویر کشیدن مشکلات اجتماعی و جریان های سیاسی عصرخویش به کار گرفت. با وجود خفقان و استبداد حکام خودکامه ی قاجار، وی توانست افکار انسانی و اندیشه های آزادی خواهانه ی خود را با زبان طنز و با استفاده از فنون بلاغی به ویژه کنایه، به گوش بیداردلان جامعه برساند، کنایه هایی که بیشتر به رنگ سیاست تجسم یافتند.پژوهش حاضر بر آن است با تکیه بر شیوه ی توصیفی - تحلیلی، زیبایی شناسی کنایه را در اشعار نسیم شمال بررسی کند. یافته ها حاکی از آن است که اشرف الدین همچون شاعران دیگر این سرزمین برای بیان مقاصد خود، اشعارش را با آرایه های ادبی مزین کرده است. او به دلایل سیاسی و خفقان حاکم بر زمانه خویش، و گاه به دلیل زیبایی سخن و تاثیرگذاری بیشتر از آرایه ادبی کنایه استفاده کرده است. مفاهیم کنایه در دیوان نسیم شمال نسبت به دوره های ماقبل متفاوت است و رنگ و بوی سیاست به خود می گیرند. کنایه های امروزی در دیوان بسامد بالایی دارد و لیل آن انتخاب زبان عامیانه وکوچه و بازار است. مکنی عنه غالب این کنایات، شاه و عمال حکومتی اشراف زاده ها و آخوند نمایان و مقلدان غرب زده است.

Keywords:

نسیم شمال , صورخیال , کنایه , شعر دورهی مشروطه