بررسی اثرات ضد قارچی نانو ذره گرافن بر آسپرژیلوس نایجر و پنی سیلیوم سیترینوم

افزایش مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک ها و بروز عوارض جانبی ناشی از کاربرد فراوان ترکیبات شیمیایی مصنوعی، موجب افزایش تمایل به کاربرد نانو ذرات به علت دارا بودن خواص ضد میکروبی آنها شده است. از انواع این مواد میتوان به نانوذرات گرافن اشاره کرد که در زمینه های مختلف زیست شناسی، پزشکی و صنعت کاربرد دارد. این تحقیق با هدف بررسی اثرات ضد قارچی نانو ذره گرافن بر دو کپک آسپرژیلوس نایجر و پنی سیلیوم سیترینوم انجام شد. غلظت های مختلفی از نانو ذره گرافن برای تعیین پارامترهای حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) حداقل غلظت کشندگی (MFC) و قطر هاله عدم رشد در این آزمایش بررسی شد. نتایج نشان داد که میزان غلظتی از نانو ذره گرافن که موجب بازدارندگی رشد کپک پنیسیلیوم شده، از لحاظ آماری بیشتر از میزان غلظت بازدارنده برای رشد کپک آسپرژیلوس نایجر بود. از سوی دیگر تفاوت معنیداری بین دو گونه کپک از لحاظ غلظتهای MFC وجود نداشت. نتایج MIC برای قارچ های آسپرژیلوس نایجر و پنی سیلیوم سیترینوم به ترتیب 10388.9 و 10527.8 میکروگرم بر میلیلیتر و نتایج MFC برای قارچ های مذکور به ترتیب 1044.5 و 10527.8 میکروگرم بر میلیلیتر بود. بررسی هاله عدم رشد دو کپک نشان داد که تا غلظت 10500 پی پی ام، تفاوت محسوسی بین دو کپک از نظر قطر هاله وجود نداشت ولی با افزایش غلظت نانو ذره گرافن، تفاوت قطر هاله در دو کپک بیشتر شد به طوری که قطر هاله عدم رشد آسپرژیلوس نایجر در غلظت های بالاتر نانو ذره، بیشتر از قطر هاله عدم رشد پنی سیلیوم سیترینوم بود. بیشترین و کمترین قطر هاله عدم رشد در پنیسیلیوم سیترینوم ( 13 و 9 میلیمتر) به ترتیب در غلظت های 11000 و 10250 پی پی ام و بیشترین و کمترین قطر هاله عدم رشد برای آسپرژیلوس نایجر ( 15 و 10 میلیمتر) به ترتیب در غلظت های 1100 و 10250 به دست آمد. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش میتوان نتیجهگیری نمود که میزان تاثیر نانو ذره گرافن بر روی کپک آسپرژیلوس نایجر بیشتر از پنیسیلیوم سیترینوم بوده است.

Keywords:

آسپرژیلوس نایجر , پنیسیلیوم سیترینوم , نانوذره گرافن