اصول و مفاهیم فضاهای عمومی شهری و مناسب سازی آن برای معلولین جسمی

معلویت به مثابه پدیده ای زیستی و اجتماعی، واقعیتی است که تمام جامع، صرف نظر از میزان توسعه یافتگی، اعم از کشورای صنعتی و غیر صنعتی با آن مواجه هستند. همچنین روز به رز بر شمار جمعیت میانسال و کهنسال که گروه کم توان های حرکتی را تشکیل می دهند با افزایش امید به زندگی در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه از جمله در کشور ما افزوده شده و می شود. گروه هایی که توجه به نیازهای زیستی آنان در محیط اجتماعی یعنی در فضاهای عمومی شهری می تواند امکان حرکت مستقل فارغ از کمک دیگران را برای ایشان فراهم آمورد و در نتیجه بر پویایی زندگی این گروه های جمعیتی تاثیری در خور توجه بر جای بگذارد. لذا ساماندهی و مناسب سازی فضاهای عمومی شهری با توجه به نیازهای معلولان و کم توان های حرکتی، یکی از ضروریات هر جامعه، بخصوص جامعه ماست که بعد از جنگ علاوه بر دو گروه یادشده با شماری از جانبازان نیازمند این توجه مواجه شده است. در پژوهش حاضر هدف تحلیل و شناسایی مولفه های کلان، میانه و خرد اثر گذار در فعالسازی یا رکورد فضاهای عمومی در راستای برخورداری از حقوق مدنی معلولین به عنوان یک شهروند در بهره گیری از فضاهای عمومی شهری پرداخته شده است.هدف از پژوهش مناسب سازی فضاهای عمومی شهر برای اقشار خاص جامعه می باشد و روش آن نیز توصیفی تحلیلی می باشد. همچنین با بهره گیری از تکنیک سوات نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی) و نیز فرصت ها و تهدیدهای حاکم بر فضاهای عمومی شهری ( عوامل خارجی) در منطقه مورد نظر مورد مطالعه قرار می دهد.

Keywords:

فضای شهری , معلولین , مناسب سازی