بررسی تحولات نظام شهری استان البرز طی سال های 1365 تا 1395

نظام شهری مجموعه ای از شهرک ها و شهرهای وابسته به یکدیگر که ساختار نظام سکونتگاه های شهری را در یک منطقه یا کشور به وجود می آورند، تشکیل یافته است. عدم توجه به نظام شهری و نحوه پراکنش مرکز و کانون های شهری در پهنه سرزمین از یک سو و رشد شتابان شهرنشینی از سوی دیگر، به گسیختگی و عدم انسجام در ساختار فضایی منجر خواهد شد. در چنین شرایطی بسیاری از سیاست های توسعه در سطح ملی و منطقه ای کارآمدی خود را از دست داده و نتایج مورد انتظار را به همراه نخواهند داشت. در این مقاله به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل تحولات نظام شهری استان البرز طی سال های 1365 تا 1395 با استفاده از مدل ها و تکنیک های رایج در زمینه نظام های شهری مانند قانون رتبه اندازه، ضریب مدل آنتروپی و شاخص های نخست شهری استفاده گردید. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. ابتدا داده های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس نتایج تحقیق با نرم افزارهای Excel, GIS ترسیم شده است. نتایج به دست آمده حاکی از عدم تعادل، تمرکز و وجود پدیده نخست شهری در نظام شهری منطقه است که در طول دوره در اغلب شاخص ها روند کاهشی داشته و به سمت تعادل پیش می رود، به طوری که شاخص نخست شهری از 0/90 به 2/63 رسیده است و نشان دهنده کاهش نخست شهری در منطقه می باشد و شاخص عدم تمرکز هندرسون از 1/223 به 2/397 رسیده است. این شاخص نشان می دهد که از میزان تمرکز در منطقه به شدت روند رو به افزایش داشته است.

بررسی تحولات نظام شهری استان البرز طی سال های 1365 تا 1395 Keywords:

نظام شهری , مدل آنتروپی , نخست شهری , استان البرز