اصل استقلال در حقوق زنان

اصل استقلال یکی از مقولات بنیادی حقوق عمومی است و در عین حال یکی از مغفول ترین زمینه های مطالعاتی در عرصه اندیشه ورزی حقوقی، به خصوص از دریچه حقوق عمومی می باشد. از آنجایی که زن و مرد، در وابستگی و استقلال وجودی مساوی هستند، در بسیاری از امور دیگر مانند استقلال سیاسی، استقلال در تولید و به طور کلی در استقلال حقوق یکسانی نیز دارند. زن همچون مرد در تکوین و آفرینش فرزندان، شرکت استقلالی و جوهری دارد، نه آنکه تنها معر یا زمینه برای بذر باشد، همچنانکه مرد نیز چنین است. به طور کلی، امروزه تحولات گسترده در نقش های زنان در جامعه و حضور قوی آنها در عرصه های مختلف، موجب شده است تا حضور زنان در زمینه های اجتماعی نیز افزایش یابد و با افزایش استقلال در جنبه های مختلف زندگی آنان از موفقیت و پایگاهی بالاتر نسبت به دهه های قبل برخوردار باشند. یکی از مهمترین درخواست های زنان، داشتن استقلال در حقوق عمومی خود از منظرهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و.... برابر با مردان می باشد. اما قوانین موجود در عرصه بین المللی نمی تواند جوابگوی زنان در این مسایل باشد، در حالی که قوانین اسلام قرنها است که با رسمیت شناختن حق استقلال در زنان، آنها را مستقل نموده و مردان را ملزم به تامین نیازهای زنان با رعایت اصول انسانی و اخلاقی نموده است. این نوشتار به بررسی اصل استقلال درحقوق زنان از منظرهای مختلف و استقلال آنها در فقه اسلامی و حقوق مدنی ایران میپردازد.

Keywords:

استقلال , حقوق , زنان , اقتصادی , سیاسی , قضایی